Bojownikom niepodległości

Jan Bratkowski

(1897-po 1946)

Urodził się 30 maja 1897 r.
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych piechoty. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W 1925 r. powołany do służby czynnej i z dniem 1 lipca 1927 r. awansowany na por. piech., służył w 36 pp. Po 1928 r. przeniesiony do KOP, co najmniej od 1935 r. ponownie w 36 pp. Z dniem 1 stycznia 1936 r. otrzymał stopień kpt. piech. Wiosną 1939 r. dowodził 2 komp. III Warszawskiego baonu ON i jednocześnie był komendantem miejskim PW Warszawa VII (przy 36 pp).
Podczas kampanii 1939 r. uczestniczył w działaniach na terenie Mazowsza i w obronie Warszawy. Następnie przedostał się na zachód. Służył w 2 DSP. Podczas kampanii francuskiej 1940 r. z dywizją przeszedł do Szwajcarii, gdzie został internowany.
Zmarł po 1946 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 293/1932
Źródła

L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Goniec Obozowy” nr 4/1944; „Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2005.