Jan Bruski

Urodził się 23 stycznia 1883 r. w Łągu pow. Chojnice. Syn Piotra Pawła i Marii z Lipskich.
Od 1904 r. studiował teologię i filozofię w seminarium duchownym w Pelplinie i 23 lutego 1908 r. został wyświęcony na kapłana.
Pracował jako wikariusz w Radawnicy, Grudziądzu, Osiu, Czersku i Lubichowie. Potem był administratorem parafii pw. św. Jakuba Apostoła Starszego w Lubichowie (do 1916 r.), pw. św. Wawrzyńca w Lutowie (1916-1925), proboszczem parafii pw. św. Michała Archanioła w Linowie (do 1934 r.) i pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Osiu. Dziekan dekanatu Czersk. Sprawował też funkcję wizytatora religii w szkołach dekanatu czerskiego.
Od 1908 do 1928 r. członek Tow. Naukowego Toruńskiego.
W latach 1918-1919 r. przewodniczący Powiatowej Rady Ludowej w Sępólnie Krajeńskim (lub Złotowie), z ramienia której uczestniczył w obradach Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu.
Podczas II wojny światowej 2 października 1939 r. aresztowany przez Niemców, został osadzony w areszcie w Świeciu. Od 8 listopada więziony w obozie przejściowym w Górnej Grupie. 5 lutego 1940 r. przetransportowany do obozu przejściowego w Neufahrwasser, zaś 8 lutego do obozu koncentracyjnego w Stutthof. 9-10 kwietnia przewieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a 14 grudnia do obozu koncentracyjnego w Dachau (nr więźnia 22 479).
Zamordowany 4 maja 1942 r. z grupą inwalidów w Hartheim koło Linzu.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Jest wymieniony na tablicy poświęconej kapłanom diecezji chełmińskiej, ofiarom II wojny światowej, w katedrze w Pelplinie.