Urodził się 3 lub 6 stycznia 1893 r. w Turce koło Kołomyi. Syn Marii.
W czasie I wojny światowej w składzie 2 komp. borysławskiej 30 sierpnia 1914 r. wyruszył do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w 3 pp LP m.in. w okm. Ranny w 1915 r. pod Rarańczą, po rekonwalescencji powrócił do pułku.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w stopniu st. szer. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie włoskim, a potem serbskim, gdzie dostał się do niewoli, z której rychło zbiegł. Przedostał się do Wiednia, a stamtąd do Krakowa i Przemyśla.
Od listopada 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami, został ciężko ranny. Do końca 1919 r. leczył się w szpitalu, po czym przeniesiono go do rezerwy. Latem 1920 r. zgłosił się ochotniczo do WP. Walczył z bolszewikami. W październiku w stopniu plut. przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Borysławiu. Pracował jako tokarz.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Borysław w walce o Niepodległość 1912-1932, Borysław 1932; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 258/1933.