Bojownikom niepodległości

Jan Buczek

(1892-po 1937)

Urodził się 2 lipca 1892 r. w Regulicach pow. Chrzanów.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Jako st. szer. służył w 2 komp. III baonu 1 pp LP. Ranny 22 października pod Laskami. W grudniu przebywał w szpitalu zorganizowanym w szkole męskiej w Teplicach. 24 czerwca 1916 r. przydzielony do komp. sztabowej Komendy Legionów. Awansowany na kpr., od 19 marca 1917 r. przebywał w stacji zbornej LP w Przemyślu.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Od 28 stycznia 1918 r. w 2 pp LP. 15 lutego przeniesiony do armii austro-węgierskiej.
Od listopada 1918 r. w WP. W kwietniu 1919 r. pełnił służbę w 1 baonie strzelców. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.
Był osadnikiem wojskowym w gminie Horodyszcze (?) pow. Baranowicze.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.