Urodził się 24 czerwca 1897 r. w Rydze. Syn Witalisa Bronisława i Karoliny z d. Löwe.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, służył w 84 pp (1923) i 72 pp (1924). 8 września 1927 r. przeniesiony z 72 pp do 2 baonu ckm. W latach 1930–1932 studiował w Wyższej Szkole Wojennej, jednak dyplomu jej ukończenia nie uzyskał. Od czerwca 1934 do co najmniej czerwca 1935 r. kierownik referatu administracji rezerw i zastępca komendanta PKU Lublin-Powiat.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 171/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; P. Stawecki, Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław 1997.