Bojownikom niepodległości

Jan Fabijanowski

(1881–po 1937)

Urodził się 19 października 1881 r. w Ozorkowie. Syn Marcelego i Gertrudy z Pomorskich.

Pracował jako tkacz.

Od 1903 r. należał do PPS. Brał udział w organizowaniu kół partyjnych i prowadzeniu kolportażu nielegalnych wydawnictw. Wkrótce został członkiem komitetu miejscowego partii. Zagrożony aresztowaniem, w 1905 r. przeniósł się do Łodzi. Wstąpił wówczas do OB PPS ps. „Jan”. W 1906 r. został członkiem Komitetu Dzielnicowego PPS Bałuty. Po rozłamie w partii (listopad 1906) w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Wchodził w skład OKR PPS-Frakcji Rewolucyjnej w Łodzi. Uczestniczył w XI (II) Zjeździe PPS-Frakcji Rewolucyjnej w Wiedniu (25–28 sierpnia 1909). Aresztowany przez władze rosyjskie w 1912 r., przebywał w więzieniu w Łodzi. Skazany na cztery lata zesłania do guberni jenisiejskiej.

Po 11 listopada 1989 r. mieszkał w Łodzi.

Członek Stow. b. Więźniów Politycznych.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

A.K. Kunert, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 259/1937.