Urodził się 24 maja 1893 r. w Klinach koło Poznania. Syn Józefa i Franciszki z Maciejewskich. Brat Zofii (zob.).
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Następnie w składzie 15 DP brał udział w walkach z bolszewikami. Z dniem 1 listopada 1919 r. mianowany ppor. adm. gosp., 1 listopada 1920 r. awansował na por. adm. gosp. Był oficerem kasowym IX dyonu żandarmerii (1923) oraz płatnikiem 3 plotn (1924). W 1928 r. służył w Rejonowym Kierownictwie Intendentury w Poznaniu, a następnie w szefostwie intendentury OK nr VII (1932, 1939). Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. int., wiosną 1939 r. zajmował stanowisko kierownika referatu cenzury wydz. pieniężnego.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.