Urodził się 2 marca 1909 r. w Skrzeczoniu pow. Frysztat. Syn Franciszka i Anny z Chmielów.
Mieszkał na terenie Czechosłowacji i pracował jako robotnik w fabryce Hahna w Boguminie.
W latach 1930–1932 odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii czechosłowackiej.
Polski działacz narodowy. Dowódca oddziału bojowego ps. „Józek”, na czele którego w listopadzie 1938 r. uczestniczył w akcji dywersyjnej przeciwko Czechom na Rusi Zakarpackiej.
27 grudnia przyjęty w stopniu posterunkowego do Policji Województwa Śląskiego. Przydzielony na posterunek w Kończycach na Śląsku Cieszyńskim.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 054/2 z 5 maja 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 73/1939.