Jan Firewicz

Urodził się 27 maja 1890 r. w Ejragole na Litwie. Syn Stanisława i Michaliny z Downarowiczów.

Ukończył dwuklasową szkołę powszechną w rodzinnej miejscowości oraz gimnazjum w Kownie (maturę uzyskał w 1910). Studiował na Wydz. Matematyczno–przyrodniczym Cesarskiego Uniwersytetu w Petersburgu i 14 października 1916 r. uzyskał dyplom.

W czasie I wojny światowej od 1915 r. członek POW.

Zmobilizowany do armii rosyjskiej, od 14 października 1916 do 1 października 1917 r. kształcił się w Wyższej Wojskowej Szkole Morskiej w Petersburgu. Po jej ukończeniu zdemobilizowany.

Pracował jako nauczyciel w polskim gimnazjum w Petersburgu. W lipcu 1918 r. powrócił do kraju.

Od 1 sierpnia 1918 r. nauczyciel w gimnazjum im. Hetmana Żółkiewskiego w Siedlcach.

Wobec trudnej sytuacji militarnej kraju latem 1920 r. wstąpił ochotniczo do WP. W okresie od 2 sierpnia do 22 września w stopniu plut. pełnił służbę we Flotylli Wiślanej. Następnie w rezerwie.

Był dyrektorem Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Karola Brzostowskiego w Suwałkach (1 października 1920-30 listopada 1925). Następnie (do 30 grudnia 1930) wizytator szkół średnich Okręgu Szkolnego Lubelskiego w Lublinie. Od 16 stycznia 1931 r. był kuratorem Okręgu Szkolnego Wołyńskiego w Równem. 1 maja 1935 r. objął stanowisko dyrektora Dep. Szkolnictwa Zawodowego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Autor podręczników specjalistycznych.

Był kierownikiem Komisji Przyrodniczej Lubelskiego Tow. Przyjaciół Nauk i prezesem Oddziału Lubelskiego PTTK.

Członek Zw. Peowiaków. 5 lipca 1938 r. wybrany do jego Zarządu Głównego. Pracował w dziale kulturalno-wychowawczym.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. Pracował w Dep. Oświaty i Kultury Delegatury Rządu RP na Kraj, był też członkiem jej Głównej Komisji Planowania (od 1941).

Po zakończeniu wojny schorowany, mieszkał przy Liceum im. Słowackiego.

Zmarł 16 stycznia 1949 r. w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 242.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl. i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 15 X 1913) z Jadwigą Ziemiec, małżeństwo to było bezpotomne.