Urodził się 6 marca 1882 r. w Warszawie. Syn Jana, robotnika, i Marii z d. Malolenta.
W 1900 r., po śmierci ojca, wraz z matką przeniósł się do Łodzi i tam pracował w różnych fabrykach włókienniczych.
Od 1903 r. działał w PPS. Aresztowany 8 marca 1908 r., przez dwa lata przebywał w więzieniach w Łodzi i Łęczycy. W 1910 r. został skazany na wydalenie poza granice państwa rosyjskiego.
Wyjechał wówczas do Krakowa, gdzie należał do Oddziału Zagranicznego PPS, a potem do PPSD. W 1912 r. zamieszkał w Bielsku, gdzie pracował jako palacz w Kasie Chorych.
Podczas I wojny światowej prawdopodobnie służył w Legionach Polskich ps. „Jordan”. Około 1917 r. powrócił do Bielska.
Po zakończeniu wojny brał udział w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. Był delegatem na ostatni XV Kongres PPSD (23–26 kwietnia 1919), zapewne należał już wówczas do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski. Po wykryciu tego faktu w 1921 r. wydalony z szeregów PPS.
Działacz Zw. Proletariatu Miast i Wsi. W 1922 r. został przewodniczącym Okręgowego Komitetu Wyborczego w Bielsku. 6 listopada aresztowany w Krakowie pod zarzutem działalności komunistycznej. Ponownie aresztowany na początku maja 1925 r. pod zarzutem kolportażu wydawnictw komunistycznych. Ponownie aresztowany 21 lipca 1928 r. (skazany został na pół roku więzienia) i 11 sierpnia 1929 r.
W latach 30. wchodził w skład Komitetu Dzielnicowego Komunistycznej Partii Polski Bielska i Białej oraz Komitetu Okręgu Śląska Cieszyńskiego. Był organizatorem Komitetów Bezrobotnych na terenie Bielska i Białej oraz strajków włókniarzy. W 1937 r. zamieszkał w Czechowicach. Pracował w tamtejszej Ubezpieczalni Społecznej.
Zmarł po 1949 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 140/1938; B. Winnicka, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987.