Bojownikom niepodległości

Jan Fuglewicz

(1900–1958)

Urodził się 16 kwietnia 1900 r. w Krakowie. Syn Józefa.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 7 lipca 1916 r. był żołnierzem 10 komp. 6 pp LP.

Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i z dniem 1 września 1919 r. otrzymał stopień ppor. piech. Służył w 24 pp. Z dniem 1 września 1920 r. awansował na por. piech.

W 24 pp pełnił służbę co najmniej do 1924 r. W 1928 r. oficer 49 pp. Z dniem 1 stycznia 1929 r. otrzymał stopień kpt. piech.  W latach 1930–1932 uczył się w WSWoj. W 1935 r. służył w 76 pp. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. dypl. piech., wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w wydz. IV ewidencji Oddz. II Sztabu Głównego.

Podczas kampanii 1939 r. po 17 września opuścił kraj. Przedostał się do Francji, gdzie kontynuował służbę w WP. Był dowódcą III baonu 1 pgren 1 DGrenadierów. Uczestniczył w kampanii francuskiej 1940 r. Dalsze jego losy w tym okresie są bliżej nieznane.

Po wojnie mieszkał w Polsce. Służył w LWP. Awansował do stopnia płk. dypl. piech.

Zmarł 14 kwietnia 1958 r. w Tarnowie.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 4 i 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.

Źródła

W. Chocianowicz: W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.