Urodził się 1 grudnia 1900 r. w Hanuszowcach na Spiszu. Syn Piotra i Agnieszki z Klimków. Brat Stefana (zob.).
Z rodziną mieszkał w Starej Wsi Spiskiej, gdzie kształcił się w katolickiej szkole ludowej z węgierskim i słowackim językiem nauczania.
Gdy 13 stycznia 1919 r. armia czechosłowacka obsadziła cały teren Spisza, zbiegł do Polski i w Nowym Targu ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w kompanii spiskiej (4 kompania) 2 Pułku Strzelców Podhalańskich, a następnie w Legii Spisko-Orawskiej. Po ogłoszeniu plebiscytu na Spiszu i Orawie oraz rozwiązaniu Legii Spisko-Orawskiej, od kwietnia do 25 sierpnia 1920 r. służył w Tajnej Organizacji Wojskowej na Spiszu jako agitator i wywiadowca. Był komendantem posterunku w Golembarku (obecnie w Słowacji, Lysá nad Dunajcom), którego zadaniem była ochrona polskich działaczy plebiscytowych i działalność wywiadowcza.
W niepodległej Polsce mieszkał w Nowym Targu. Pracował jako malarz pokojowy i lakiernik.
Zmarł 25 kwietnia 1966 r. w Nowym Targu, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym przy ul. Skotnickiej kwat. 28.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Franciszką Wojtanowicz, miał syna Eugeniusza (1926-2000).
L. Dall, Spiszacy odznaczeni Krzyżami i Medalami Niepodległości. Słownik biograficzny, Zakopane 2022; „Monitor Polski” 1937, nr 93.