Urodził się 13 kwietnia 1900 r. we Frampolu. Syn Antoniego, rolnika, i Agnieszki z Zalewów.
Ukończył szkołę ludową w rodzinnej miejscowości, po czym pracował jako tkacz.
W czasie I wojny światowej od 3 marca 1917 r. w POW ps. „Szczebrzeszyn”. Brał udział w rozbrajaniu Austriaków w listopadzie 1918 r., po czym automatycznie wstąpił do WP.
Od 11 listopada 1918 r. pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Żandarmerii w Janowie Lubelskim. W czerwcu 1919 r. przeniesiony do Ekspozytury Żandarmerii Polowej w Łucku. Następnie służył w Dowództwie Oddziału Żandarmerii Okręgu Etapowego Wołyń. W 1920 r. przeniesiony do 21 szw. żandarmerii, a następnie do kadry szw. zapasowego 7 dyonu żandarmerii w Poznaniu. 25 listopada bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał we Frampolu. Pracował jako robotnik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
A. Burlewicz, P.O.W. we Frampolu cz. III, www.andrzejburlewicz.wordpress.com (dostęp 5 I 2019); „Monitor Polski” nr 259/1937.