Urodził się 28 stycznia 1874 r. w Leskowcu na Śląsku Cieszyńskim. Syn Jana i Joanny z Uherków.
W latach 1880-1885 uczył się w szkole ludowej w Końskiej koło Trzyńca. Następnie (do 1896 r.) kształcił się w niemieckim gimnazjum klasycznym w Cieszynie. Tam był sekretarzem, a potem (1895-1896) prezesem, tajnej polskiej organizacji młodzieżowej „Jedność”. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia teologiczne w Ołomuńcu i Widnawie, po czym studiował germanistykę, filologię klasyczną oraz historię literatury i języka polskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów zaangażował się w działalność Tow. Gimnastycznego „Sokół” i organizacji młodzieżowej „Znicz”. Ukończył studia w 1902 r., doktorat uzyskał w 1911 r.
Od 1902 r. pracował jako nauczyciel języka niemieckiego, łaciny i greki w Gimnazjum Polskim w Cieszynie.
W latach 1904-1912 był prezesem Tow. Gimnastycznego „Sokół” w Cieszynie. W 1910 r. współzałożyciel Polskiego Tow. Turystycznego „Beskid” w Cieszynie i członek jego pierwszego zarządu.
W czasie I wojny światowej w 1914 r. zmobilizowany do armii austro-wegierskiej, służył w niej do 1916 r.
Przeniesiony do rezerwy, od 1917 r. był dyrektorem i prof. prywatnego kursu seminarialnego żeńskiego w Cieszynie, w 1919 r. przekształconego w Państwowe Seminarium Nauczycielskie Żeńskie. W 1919 r. został dyrektorem nowej krajowej polskiej szkoły realnej w Cieszynie, a po jej likwidacji w 1921 r. pracował w wydz. oświecenia publicznego Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Wkrótce jednak powrócił na stanowisko dyrektora Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Cieszynie.
Kontynuował działalność w „Sokole”; w latach 1919-1922 prezes X Okręgu Sokolego Dzielnicy Śląskiej. Członek Zw. Śląskich Katolików i Macierzy Szkolnej (1921-1922 jej prezes). Ponadto w latach 1924-1934 sprawował funkcję prezesa cieszyńskiego Oddziału Polskiego Tow. Turystycznego „Beskid Śląski”.
W 1931 r. przeniesiony na emeryturę, poświęcił się pracy dydaktycznej i historycznej.
Autor podręcznika Historia powszechna (1930), opracował kilka przewodników i prac specjalistycznych związanych z dydaktyką. W latach 1930-1936 redagował „Roczniki Oddziału PTTK Beskid Śląski w Cieszynie”.
Zmarł 5 listopada 1939 r. w Cieszynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Wandą Gawińską, miał z nią córkę Marylę zamężną Czapla.
Jego imię nosi szlak turystyczny z Ustronia przez dolinę Poniwca na Wielką Czantorię.
L. Brożek, w: Polski Słownik Biograficzny t. VII/1948-1958; J. Golec, S. Bojda, w: Słownik Biograficzny Ziemi Cieszyńskiej t. 1, Cieszyn 1993; „Monitor Polski” nr 179/1931.