Urodził się 22 kwietnia 1888 r. w Kostrowiczach pow. Słonim. Syn Franciszka, adwokata, i Wandy z Kraszewskich..
Ukończył gimnazjum W. Wróblewskiego w Warszawie (1907 r.), po czym w latach 1907-1909 studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Sorbońskim w Paryżu. Tam też w 1914 r. ukończył studia lekarskie (w 1919 r. uzyskał doktorat).
W czasie I wojny światowej 23 sierpnia 1914 r. zaciągnął się do polskiego oddziału we Francji („Legion Bajończyków”), stanowiącego część 1 pułku Legii Cudzoziemskiej. Po jej rozwiązaniu w połowie 1915 r. pozostał w armii francuskiej, awansując w 1916 r. na ppor., a w 1918 r. na por. M.in. uczestniczył w bitwie pod Verdun i w walkach nad Marną. W czerwcu 1919 r. zwolnił się z armii francuskiej.
W stopniu kpt. lek. podjął służbę w Armii Polskiej we Francji, z którą 19 sierpnia powrócił do Polski. Jako lekarz pułkowy 42 pp wziął udział w walkach z bolszewikami.
Po wojnie w 1921 r. został komendantem szpitala polowego nr 601. Zweryfikowany jako mjr lek. z 1 czerwca 1919, w 1923 r. w Dep. VIII Sanitarnym MSWojsk. W latach 1923-1924 przebywał na kursie doszkalającym WSWoj. Mianowany 15 sierpnia 1924 r. ppłk. lek., po ukończeniu szkoły lekarz 1 paplotn. Od stycznia 1925 r. referent w Oddz. IV Sztabu Generalnego. Od 1926 r. naczelny lekarz 26 pap. Następnie wykładowca (później dyrektor nauk) w Oficerskiej Szkole Sanitarnej. 1 stycznia 1933 r. awansował na płk. lek. Od 7 kwietnia 1934 r. był komendantem Szpitala Szkolnego.
Jednocześnie od 1930 r. do wojny lekarz urzędników komisariatu rządu m.st. Warszawy.
W sierpniu 1939 r. został przydzielony do szpitala w Brześciu nad Bugiem (9 Szpital Okręgowy?).
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., Krzyżem Walecznych dwukrotnie złotym Krzyżem Zasługi i francuską Legią Honorową 5 kl. oraz Krzyżem Wojennym, pośmiertnie (2007) awansował na gen. bryg.
Żonaty (od 31 VII 1924) z Zofią Smoleńską, miał z nią syna Andrzeja (ur. 1 V 1925).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
K. Banaszek, awq1, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000; Charków. Księga Cmentarna polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 1, Wrocław 1997; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.