Bojownikom niepodległości

Jan Gora

(1891-1969)

Urodził się 1 września 1891 r. we wsi Czyżówek pow. Garwolin. Syn Pawła i Józefy z Baranów.

Ukończył trzy klasy szkoły elementarnej w Garwolinie, po czym od 1906 r. kontynuował naukę w Warszawie. Za udział w strajku uczniowskim relegowany ze szkoły.

Rozpoczął wówczas praktykę w piekarni przy ul. Burakowskiej, a potem pracował w różnych firmach budowlanych na Targówku.

W tym czasie podjął działalność w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W 1908 r. przybrał nazwisko „Jan Grończewski”. W 1910 r. aresztowany przez władze rosyjskie z powodu kolportażu nielegalnej literatury, przez trzy miesiące był więziony w cytadeli.

W czasie I wojny światowej pracował jako konduktor tramwajowy. Za udział w strajku tramwajarzy w maju 1916 r. osadzony przez władze niemieckie w więzieniu.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako st. inkasent w Dyrekcji Tramwajów.

Działacz związkowy. W listopadzie 1918 r. należał do organizatorów Zw. Zawodowego Pracowników Tramwajowych Polski i we wrześniu 1919 r. wszedł w skład jego Zarządu Głównego. Pozostał w nim po wejściu organizacji tramwajarzy w skład Zw. Zawodowego Pracowników Instytucji Użyteczności Publicznej (1925). W 1928 r. wstąpił do PPS d. Frakcji Rewolucyjnej i do 1939 r. przewodniczył jej Komisji Rewizyjnej. Po rozłamie w ruchu zawodowym został prezesem Centralnego Zw. Zawodowego Pracowników Tramwajowych i Kolejek Dojazdowych w Polsce. Z jego ramienia w 1930 r. wchodził w skład Wojewódzkiej Rady Zw. Zawodowych.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w lewicowo-socjalistycznej grupie Norberta Barlickiego, a potem w AK. Pracował zawodowo w zajezdni tramwajowej Warszawa-Praga. Po wyzwoleniu Pragi we wrześniu 1944 r. wszedł w skład Komitetu Fabrycznego zajezdni praskiej. Należał do Zw. Zawodowego Pracowników Samorzadowych i Instytucji Użyteczności Publicznej.

Od 1944 r. w PPS, po wchłonięciu partii przez PPR w grudniu 1948 r. w PZPR.

Zmarł 28 sierpnia 1969 r. w Warszawie.

Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał złoty Krzyż Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

I. Kustra-Marczak, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 177/1938.