Urodził się 19 czerwca 1895 r. w Wilkowyi pow. Jarocin. Syn Jana i Wiktorii z Bugajnych.
Ukończył szkołę powszechną, po czym wyuczył się zawodu stolarza.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej, w której służył do listopada 1918 r.
Uczestnik powstania wielkopolskiego w oddziale jarocińskim. Następnie w WP. Służył w 60 pp. 20 kwietnia 1920 r. awansował na kpr. 20 listopada został przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Cerekwicy koło Poznania. Pracował na roli. Spraował funkcję sołtysa.
Podczas II wojny świtowej 8 wrzesnia 1939 r. aresztowany przez Niemców, przez dwa tygodnie więziony w Jarocinie, następnie w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu, a potem w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. 26 kwietnia 1945 r. został uwolniony przez oddziały alianckie. Jesienią powrócił do Polski.
Mieszkał w Cerekwicy.
Zmarł 10 listopada 1960 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Cerekwicy.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1923 r.) z Magdaleną Śpitalniak, miał z nią córki Kazimierę (ur. 1924) zamężną Marciniak, Irenę (1926-1966) zamężną Andrzejczak i Czesławę (1927-1944).
K. Horyca-Pachciarz, Jan Gościniak, „Gazeta Jarocińska” nr 9/2006; „Monitor Polski” nr 293/1932.