Urodził się 29 kwietnia 1893 r. w Raciborzu.
W 1913 r. powołany do służby w armii niemieckiej.
W czasie I wojny światowej wysłany na front do Francji, w końcu sierpnia 1914 r. zdezerterował, oddając się do niewoli.
W maju 1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Francji. Skierowany do szkoły lotniczej. W 1919 r. w składzie armii powrócił do kraju.
Skierowany na Górny Śląsk. Od lutego 1920 r. członek POW Górnego Śląska ps. „Grzyb”. W maju objął funkcję głównego inspektora. Był też obrońcą w sądzie organizacyjnym. Podczas II powstania śląskiego (sierpień 1920) należał do jego ścisłego kierownictwa. Po powołaniu Dowództwa Obrony Plebiscytu objął inspektorat raciborsko-głubczycki, a potem gliwicko-tarnogórski. W kwietniu 1921 r. został zastępcą dowódcy Grupy „Północ”. W chwili wybuchu III powstania śląskiego (3 maja 1921) został oficerem łącznikowym tej grupy w Częstochowie. Z dniem 1 czerwca mianowany por. pil.
Po zakończeniu powstania przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Służył w 2 plotn. Przemianowany na oficera służby stałej, był oficerem w Centralnych Zakładach Lotniczych (1924) i Komisji Nadzoru Technicznego Lotnictwa (1928). Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. pil., w 1932 r. przebywał na studiach zagranicznych. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. pil., wiosną 1939 r. był kierownikiem grupy surowców metalowych Kierownictwa Fabrykacji Lotniczej w Kierownictwie Zaopatrzenia Lotnictwa w Warszawie.
Członek Zw. Powstańców Śląskich.
Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Tam jako oficer techniczny pełnił służbę w Polskich Siłach Powietrznych. W końcu 1939 r. mianowany oficerem technicznym w przewidywanej do sformowania na terenie Szwecji jednostki lotniczej. Następnie oficer techniczny w Polskich Siłach Powietrznych w Wlk. Brytanii. W 1946 r. zdemobilizowany.
Zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 22 kwietnia 1971 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu North Sheen.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości z mieczami, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi oraz francuską Legią Honorową 5 kl.
M. Adamiak, Dywizjon „finlandzki”: próba sformowania polskiego dywizjonu myśliwskiego dla Finlandii, „Echa Przeszłości” t. XIV/2013; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; S. Rostworowski, Bitwy mojego życia 1914-1944, Warszawa 2001; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Z. Zarzycka, w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982.