Urodził się 17 kwietnia 1895 r. w Kielcach. Syn Adama i Antoniny z Łopatowiczów.
Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej w Kielcach. Następnie pracował jako rzeźnik.
W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W składzie 2 pp LP 30 września wyjechał na front w Karpaty. Od 12 maja 1915 r. w 5 komp. 4 pp LP. 15 lipca wyruszył na front. Walczył na Lubelszczyźnie i Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany w Szczypiornie.
Od 1918 r. w WP. W składzie 36 pp walczył z Ukraińcami i bolszewikami.
W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową. W stopniu chor. był m.in. zastępcą dowódcy Szkoły Podoficerskiej ckm przy 28 DP w Dęblinie (czerwiec-wrzesień 1924). Od 1925 r. służył w II baonie 4 pp leg. W marcu 1939 r. dowodził plut. w 1 komp. km.
Podczas kampanii 1939 r. w szeregach 4 pp leg brał udział w działaniach Armii „Łódź”. Ranny 13 września pod Ołtarzewem podczas przebijania się 2 DP Leg do Warszawy.
Zmarł w 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty z Michaliną Rutczyńską, miał dwóch synów m.in. Stanisława.
Czwarty Pułk Piechoty 1806-1966, Londyn [1965]; „Monitor Polski” nr 132/1931; Zakończenie Szkoły Podof. C.K.M. przy 28 Dyw. Piech. w Dęblinie, „Żołnierz Polski” nr 40/1924.