Urodził się 25 czerwca 1897 r. w w Wieliszewie. Syn Franciszka, rolnika, i Eleonory z Oktabów.
Ukończył szkołę początkową w Wieliszewie. W latach 1911-1914 odbywał praktykę krawiecką w Warszawie, po czym powrócił do rodzinnej miejscowości.
W czasie I wojny światowej od marca 1917 r. w POW w Wieliszewie ps. „Słowik”. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w twierdzy Zegrze (11 listopada 1918).
Od grudnia 1918 r. w stopniu kpr. w 2 pp leg. 5 kwietnia 1919 r. przeniesiony do ekspozytury żandarmerii plutonu „Pułtusk” 1 dyonu żandarmerii w Zegrzu Południowym. W kwietniu 1920 r. przeniesiony na posterunek w Nasielsku.
Po wojnie w maju 1921 r. ukończył kurs żandarmerii w Warszawie, po czym 5 sierpnia został przeniesiony do rezerwy.
Od lutego 1923 r. przez ponad rok pracował w Dyrekcji Wileńskiej PKP. Następnie do 1928 r. pozostawał bez stałego zajęcia. Od kwietnia 1928 r. pracował jako konduktor w przedsiębiorstwie Tramwaje Miejskie m.st. Warszawy.
Członek Zw. Peowiaków..
Zmarł 18 kwietnia 1984 r. i został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim kwat.45A.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1920 r.) z Bronisławą Kalinowską.
„Monitor Polski” nr 93/1937; J.E. Szczepański, Peowiacy i ich losy (Jabłonna, Chotomów, Krubin, Wieliszew), Warszawa 2020.