Urodził się 4 lutego 1896 r. w m. Wielkie pow. Lubartów. Syn Szymona i Marii z Walachów.
Od 1 sierpnia 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. V baonu 7 pp LP.
W niepodległej Polsce od 25 marca 1919 r. pełnił służbę w Wojskowej Straży Kolejowej, a potem w Policji Państwowej. Co najmniej od 1932 r. funkcjonariusz policji w województwie lwowskim, skąd został przeniesiony na teren województwa lubelskiego. W 1933 r. posiadał stopień st. posterunkowego. Od 1933 r. do wojny służył na posterunku w Telatynie pow. Tomaszów Lubelski.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 037/4 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 235/1933.