Bojownikom niepodległości

Jan Grzesik

(1898-po 1931)

Urodził się 20 października 1898 r. w Sławkowie pow. Olkusz. Syn Jana i Bronisławy (Bolesławy?) z Jarosów.

Ukończył szkołę powszechną w Sławkowie, po czym terminował w „Hucie Bankowej w Dąbrowie oraz w odlewni giserskiej metalowej.

W czasie I wojny światowej od 15 lutego 1915 r. w Legionach Polskich. Początkowo służył w 1 komp. baonu uzupełniającego LP kpt. Andrzeja Galicy. W marcu 1915 r. wcielony do II baonu 5 pp LP. W jego składzie odbył całą kampanię wojenną pułku. W końcu kwietnia 1917 r. pełnił służbę w komp. km.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od lipca 1917 r. internowany w Szczypiornie. Jako małoletni został zwolniony z obozu.

Powrócił do Sławkowa i wstąpił do POW. Brał udział w rozbrajaniu Austriaków w listopadzie 1918 r., po czym automatycznie przeszedł do WP.

W grudniu 1918 r. wcielony do II baonu 36 pp. Dowodził plut. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Ranny pod Płockiem w sierpniu 1920 r., w 1921 r. jako inwalida zwolniony z WP.

W niepodległej Polsce osadnik wojskowy. Mieszkał w Dywinie pow. Kobryń. Następnie pracował na strzelnicy garnizonowej w Baranowiczach.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 132/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 132/1931.