Bojownikom niepodległości

Jan Ilnicki

(1892–po 1935)

Jan IlnickiUrodził się w 1892 r. w Strzylczu pow. Horodenka. Syn Jana i Rozalii z Bądzyńskich. Absolwent seminarium nauczycielskiego we Lwowie. Członek PDS we Lwowie. Od 15 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP, a od 1916 r. w oddziale telefonicznym. Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Posiadał stopień plut. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos. Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Do 30 października służył w 55 pp. Po rozpadzie Austro-Węgier znalazł się pod okupacją ukraińską. W czerwcu 1919 r. wstąpił do WP. Służył w 6 komp. telefonicznej ciężkiej w 6 Armii (do 15 lutego 1920 r.). Awansował do stopnia sierż. Potem w rezerwie. W latach 30. był kierownikiem szkoły powszechnej w Gwoźdźcu pow. Kołomyja. Zmarł po 1935 r. Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1932
Źródła

Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1914, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 64/1932.