Bojownikom niepodległości

Jan Jackowski

(1890–1940)

Urodził się 15 czerwca 1890 r. we wsi Czekaj pow. Jędrzejów. Syn Franciszka i Agaty z Piątaków. Brat Michała (zob.).

W czasie I wojny światowej od 1917 r. w I Korpusie Polskim w Rosji.

W niepodległej Polsce od 1918 r. w policji komunalnej w Jędrzejowie, a od 1919 r. w Policji Państwowej. W 1934 r. posiadał stopień posterunkowego. Służył wówczas na posterunku w Jędrzejowie, zaś w 1939 r. w komendzie powiatowej w tym mieście.

Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wuywieziony na podstawie listy nr 016/1 z 5-7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

Źródła

M. Jończyk, Miednoje – policyjny Katyń, bmdw; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 6/1934.