(1902–po 1946)
Urodził się 28 marca 1902 r. we Lwowie. Syn Jana i Małgorzaty z Jarskich.
Służył w pociągu pancernym PP 3 (potem: Ppłk Lis-Kula). Walczył z Ukraińcami. Ranny w końcu lutego 1919 r. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel w Szkole Powszechnej w Rudni pow. Łuck.
Poczas II wojny światowej przebywał w Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay na wyspie Bute.
Zmarł po 1946 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Źródła
XIX. Lista ofiar walk za czas od 20–28 lutego 1919, „Placówka” nr 13/1919; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski rezerw 1934.