Urodził się 15 listopada 1899 r. w Bieżanowie koło Wieliczki. Syn Juliusza i Marii z Westreichów.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w II Brygadzie.
Po 1918 r. w WP. Służył w 36 pp i 72 pp.
Po wojnie z bolszewikami poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. W latach 1925-1928 był elewem Szkoły Podchorążych dla Podoficerów. Po jej ukończeniu z dniem 15 sierpnia 1928 r. otrzymał stopień ppor. piech. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na por. piech., służył w 3 komp. 54 pp (1932, 1935). 19 marca 1937 r. otrzymał stopień kpt. piech., W 1938 r. został dowódcą komp. ckm baonu KOP „Sejny”. Od 24 sierpnia 1939 r. dowodził 2 komp. ckm 134 pp rez.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w walkach m.in. w rejonie Wyszkowa, na Podlasiu i na Lubelszczyźnie. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.