Bojownikom niepodległości

Jan Jakubowski

(1898–po 1937)

Urodził się 28 marca 1898 r. w Petrykowie koło Tarnopola. Syn Zygmunta i Józefy.

W czasie I wojny światowej od 10 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 1 pp LP. Po utworzeniu 6 pp LP (28 lipca 1915) przydzielony do jego 10 komp. W kwietniu 1917 r. pełnił służbę w komisariacie werbunkowym we Włocławku.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Mianowany 1 listopada 1919 r. ppor. piech., został przydzielony do 6 pp leg. W czerwcu 1921 r. jako por. piech. w 1 pp leg.

Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w 71 pp. Został wówczas odkomenderowany na studia na Uniwersytecie Warszawskim. Od kwietnia 1924 r. był II referentem w PKU Warszawa miasto II. Przed 1928 r. przeniesiony do rezerwy.

Ukończył studia prawnicze. Mieszkał w Warszawie. Był sędzią grodzkim. Pracował też w Sądzie Okręgowym, a od 27 lutego 1937 r. – w Sądzie Apelacyjnym.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości” nr 4/1937; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.