Urodził się 16 maja 1900 r. w Mazurach pow. Ostrów Wlkp.. Syn Franciszka i Marianny z Mazurów.
W niepodległej Polsce od 1 października 1924 r. w Policji Województwa Śląskiego. Do 3 kwietnia 1927 r. pełnił służbę na posterunku Rogowy pow. Rybnik. Od 16 maja 1927 r. w Wydziale II Komendy Głównej. 1 lipca 1928 r. awansował na st. posterunkowego.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 019/2 z 7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 177/1938.