(1894–po 1938)
Urodził się 24 czerwca 1894 r. w Warszawie. Syn Ignacego i Józefy z Zagórskich.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1923 r. jako urzędnik wojskowy X rangi pracował w Komisji Budowlanej nr 1 w DOK nr I w Warszawie. Przemianowany na oficera służby stałej (por. adm. kanc. z 1 grudnia 1922 r.), w 1924 r. był oficerem w DOK nr I. Co najmniej od 1928 do 1932 r. służył w GISZ. 19 marca 1938 r. awansował na kpt. piech., po czym został przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Warszawie.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Źródła
„Monitor Polski” nr 93/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003.