Bojownikom niepodległości

Jan Jasilkowski

(1896–1981)

Urodził się 1 października 1896 r. Krzeliskach Nowych. Syn Mariana i Marii z Jasilkowskich. Brat Grzegorza Józefa (zob.).

Kształcił się w VIII gimnazjum we Lwowie.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. plek. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Lwowskim, uzyskując 19 lutego 1927 r. dyplom lekarski.

W niepodległej Polsce mieszkał w Bielsku Podlaskim, gdzie praktykował. Od 1 grudnia 1934 r. pracowal jako p.o. lekarza naczelnego Ubezpieczalni Społecznej w Tomaszowie Mazowieckim. W 1936 r. mieszkał w Okęciu (obecnie część Warszawy) i był lekarzem Ubezpieczalni Społecznej.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Służył w bazie lotniczej „Łużyce” (wydział lotnictwa Oddz. III Komendy Głównej AK). Na tym stanowisku wziął udział w powstaniu warszawskim 1944 r. na Okęciu.

Po wojnie mieszkał w Warszawie. Specjalizował się w ginekologii i położnictwie.

Zmarł 18 stycznia 1981 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powazkach w Warszawie kwat. 241.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Zofią z Szurkiewiczów Sochaniewiczową.

Źródła

„Monitor Polski” nr 259/1937; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; „Przegląd Ubezpieczeń Społecznych” zesz. I/1935; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1938 rok, Warszawa 1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum VIII. we Lwowie za rok szkolny 1913, Lwów 1913.