Bojownikom niepodległości

Jan Jawień

(1894–po 1933)

Urodził się 25 marca 1894 r. w Ostrowie Szlacheckim pow. Bochnia. Syn Michała i Anny z Ratajów. Brat Władysława (zob.).

Mieszkał w Gawłowie koło Bochni. Był handlowcem.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP, brał udział w kampanii karpackiej. Od 1915 r. w 6 szw. 2 puł LP. Uczestniczył w walkach na Wołyniu.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt, skąd zbiegł do Krakowa.

Ujęty, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 2 pdrag.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1933 r. posiadał stopień plut. Mieszkał w Pieniążkowicach pow. Nowy Targ.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

„Monitor Polski” nr 171/1933.