Bojownikom niepodległości

Jan Jaworski

(1892–po 1932)

Urodził się 12 stycznia 1892 r. we wsi Chałupki (obecnie część Krakowa). Syn Jana i Marii z Jaroszów.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie, uzyskując 14 czerwca 1913 r. maturę. Podjął wówczas studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Ordzic”. Służył w 2 komp. 3 pp LP. Ranny w nogę, w połowie lutego 1915 r.  przebywał w filii Szpitala Rudolfa zorganizowanej w klasztorze przy Apostelgasse w Wiedniu. Służył w 10 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca wyruszył na front. Uczestniczył w działaniach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. Chory, na początku października przebywał w szpitalu legionowym w Lublinie. W połowie lutego 1916 r. w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Następnie w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju w składzie komp. marszowej powrócił na front. Uczestniczył w walkach na Wołyniu.

W niepodległej Polsce pracował jako dyrektor gimnazjum w Radomsku.

Zmarł po 1932 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 217/1932; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.