Urodził się 24 czerwca 1899 r. w Warszawie. Syn Ksawerego i Julii z Szulców.
Działacz niepodległościowy ps. „Jesion”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. 1 lipca 1921 r. mianowany ppor. sam., wkrótce potem został przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został pozostawiony w służbie czynnej. Awansowany 1 lipca 1923 r. na por. rez. sam., w 1923 r. służył w X dyonie samochodowym w Przemyślu. Przemianowany na oficera służby stałej, w 1924 r. był oficerem w Obozie Szkolnym Wojsk Samochodowych, a w 1928 r. w Szkole Czołgów i Samochodów. W 1932 r. w Wojskowym Instytucie Badań Inżynierii. 1 stycznia 1933 r. awansował na kpt. sam. Wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernych w Warszawie.
W 1940 r. w stopniu mjr. br. panc. służył w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych we Francji.
Zmarł po 1946 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.