Bojownikom niepodległości

Jan Jeż

(1898–po 1937)

Urodził się 17 lutego (czerwca?) 1898 r. w Sośnicy pow. Jarosław. Syn Piotra i Anny z Kierwalskich (?).

W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 2 komp. 2 pp LP. Od 1915 r. w komp. sztabowej Komendy Legionów.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w oddziale sztabowym Dowództwa Uzupełnień Polskiego Korpusu Posiłkowego.

W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 77 pp.

W niepodległej Polsce mieszkał w Zimnej Wodzie koło Lwowa.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937.