Bojownikom niepodległości

Jan Józef Jeziorski

(1885–1976)

Jan Józef JeziorskiUrodził się 7 listopada 1885 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej. Syn Franciszka Ksawerego i Marii z Dołęgów-Osieckich.

Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera. Służył w austriackiej Marynarce Wojennej.

Od 1919 r. w Wojsku Polskim. W 1921 r. służył w Oddz. IV sztabu MSWojsk. Zweryfikowany jako mjr rez. lotn. z 1 czerwca 1919 r., został pozostawiony w służbie czynnej. W 1923 r. służył w Centralnych Zakładach Lotniczych. Przemianowany na oficera służby stałej, w 1924 r. był oficerem 1 plotn. W 1928 r. w Oficerskiej Szkole Lotnictwa. Mianowany 1 stycznia 1930 r. ppłk. lotn. inż., w 1932 r. służył w Wojskowym Zakładzie Zaopatrzenia Aeronautycznego. Po 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.

Pracował jako kierownik oddziału masowej produkcji wytwórni „Avia”.

Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. ewakuowany z wytwórnia w kierunku wschodnim, po agresji sowieckiej z 17 września przeszedł do Rumunii. Nastepnie przedostał się na zachód. Powołany do służby czynnej w Polskich Siłach Powietrznych w Wlk. Brytanii. Był przewodniczącym Komisji Przemysłu Lotniczego przy dowództwie PSP. Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 5 stycznia 1976 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Gunnersbury.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.

Żonaty z Ireną Marią Chmielińską.

Źródła

K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; Kadry morskie Rzeczypospolitej t. II, Gdynia 1996; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.