Jan Jurkowski

Urodził się 4 lutego 1891 r. w Maszkowie koło Krakowa. Syn Adama, nauczyciela i młynarza, powstańca 1863 r., i Agnieszki z Kanarków.

Należał do Drużyn Polowych „Sokoła”.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu kpr. służył jako sanitariusz w 15 komp. 2 pp LP. Brał udział w kampanii karpackiej, w lutym 1915 r. awansował na plut. Od 15 kwietnia w baonie uzupełniającym kpt. Szczęsnego Rucińskiego. Razem z nim wcielony 10 maja do tworzonego 4 pp LP, był żołnierzem jego II baonu. 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. 9 października przeniesiony do I baonu. Wyróżnił się pod Rudką Sitowiecką (19 września 1916).

Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie. Uwolniony wiosną 1918 r., powrócił do rodzinnej wsi.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Od 22 września do 4 grudnia 1920 r. służył w baonie zapasowym 27 pp. Następnie w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Pracował jako młynarz.

Zmarł 8 lipca 1958 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Iwanowicach sektor A.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty (od 21 IX 1918) z Marią Wandą Kwiecińską.