Bojownikom niepodległości

Jan Kanty Zygmunt Janota

(1890–przed 1969)

Urodził się 21 grudnia 1890 r. w gm. Sułkowszczyzna pow. Mościska. Syn Marcelego.

W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej. Od marca 1918 r. w POW w Równem ps. „Kęcki”.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r. W latach 1922–1924 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na mjr. piech., po ukończeniu szkoły służył w Oddz. IV Sztabu Generalnego. W 1926 r. dowódca II baonu 55 pp, w 1928 r. ponownie w Oddz. IV. W 1932 r. był p.o. szefa wydziału wojskowego Ministerstwa Robót Publicznych. Po 1934 r. przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł przed 1969 r. w Polsce.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914–1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.