Urodził się 16 stycznia 1897 r. w Żółkwi. Syn Szymona i Zofii z Oziemskich.
Uczeń gimnazjum we Lwowie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Rusław”. Służył w IV i III baonie 1 pp LP. Ranny w czerwcu 1915 r. Po rekonwalescencji powrócił do I Brygady.
Od 3 listopada 1918 r. w stopniu sierż. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka III (pododcinek Szkoła Konarskiego). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do III baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Brał w dalszych walkach z Ukraińcami i bolszewikami..
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Od 1922 r. pracował jako urzędnik w różnych instytucjach wojskowych, od 1929 r. w MSWojsk.
Działacz Zw. Pracowników Umysłowych Administracji Wojskowej.
Podczas II wojny światowej pełnił służbę m.in. w ekspozyturze sztabu Naczelnego Wodza na Bliskim Wschodzie w Palestynie. Uzyskał stopień ppor. W listopadzie 1945 r. powrócił do Polski.
Pracował m.in. jako dyrektor Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego w Lublinie. W 1948 r. aresztowany przez funkcjonariuszy UB pod zarzutem, iż przed 1939 r. nie przyjmował do pracy ludzi podejrzewanych o komunizm. Osadzony w więzieniu mokotowskim. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 20 października 1950 r. został skazany na karę ośmiu lat więzienia i utratę praw honorowych. Decyzją Sądu Najwyższego z 19 maja 1951 r. karę zmniejszono do trzech lat więzienia. Wyrok odbywał w więzieniu mokotowskim.
Zmarł 24 maja 1951 r. w więzieniu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.