Bojownikom niepodległości

Jan Lech

(1900-po 1937)

Urodził się 10 czerwca 1900 r. w Staroniewie (obecnie część Rzeszowa). Syn Franciszka i Marii z Wiszów (?).

W czasie I wojny światowej od czerwca 1915 r. w Legionach Polskich. Z powodu choroby zwolniony z Legionów, w czerwcu 1916 r. ponownie wstąpił doń. Służył w 3 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w part. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 57 pp.

Po 1918 r. w WP. W marcu 1919 r. w stopniu kpr. był żołnierzem baterii zapasowej 2 pac w Przemyślu.

W niepodległej Polsce mieszkał w Lublinie. Pracował jako cieśla.

Członek Zw. Legionistów Polskich (Oddział w Lublinie).

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937; Sprawozdanie z działalności Zarządu Oddziału Związku Legionistów Polskich w Lublinie za rok 1937-38, bmrw.