Urodził się 2 czerwca 1894 r. w Oldrzychowicach na Sląsku Cieszyńskim. Syn Jana i Marii z Kajzarów (?).
Ukończył polskie gimnazjum w Cieszynie.
Należał do skautingu i Stałej Drużyny „Sokoła” w tym mieście.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Lrgionie Śląskim, z którym we wrześniu dotarł do Mszany Dolnej. Tam wcielony do Legionów Polskich. Służył w 2 komp. 3 pp LP. Ranny w nogę 29 października w bitwie pod Mołotkowem. Po rekonwalescencji powrócił do szeregów. Ranny 6 listopada 1915 r. pod Kościuchnówką, do końca stycznia 1916 r. przebywał w szpitalu legionowym w Kozienicach. W lutym przebywał na kursie rachunkowym w Kozienicach, po czym od marca był podoficerem prowiantowym komp. uzupełniającej nr 3. Od sierpnia podoficer rachunkowy w szpitalu rezerwowym LP w Dęblinie.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Żurawicy.
Następnie wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, dostał się do niewoli.
Wstąpił do oddziałów polskich we Włoszech (Pułk im. Francesko Nullo), z którym został skierowany do Franci, gdzie wszedł w skład Armii Polskiej jako 8 psp. W maju 1919 r. w jego składzie powrócił do Polski.
W niepodległej Polscce mieszkał w Poznaniu. Pracował jako urzędnik. W 1933 r. pozostwał na emeryturze.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; W. Nekrasz, Harcerze w bojach 1914-1921 cz. 2, Warszawa 1931.