Urodził się 27 stycznia 1898 r. w Kamionce pow. Lubartów. Syn Emiliana.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W latach 1915-1917 służył w 4 komp. II baonu 5 pp LP.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. jako st. sierż. służył w 35 pp, był ranny.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. piech., w 35 pp służył co najmniej do 1928 r. Następnie (1932, 1935) w DOK nr IX w Brześciu nad Bugiem. Potem przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas kampanii 1939 r. zmobilizowany do WP, był komendantem kwatery głównej Obrony Polesia (do 18 września). Nastepnie był organizatorem i dowódcą improwizowanego baonu „Lubieszów”. Od 28 września dowodził 3 komp. III baonu 182 pp rez. Brał udział w walkach z Sowietami i Niemcami m.in. w bitwie pod Kockiem (1-6 października).
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
J.W. Dyskant, Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej 1919-1939, Warszawa 1994; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.