Urodził się 28 kwietnia 1891 r. w Starym Mieście, Tarnopolskie. Syn Władysława, powstańca 1863 r.
Uczył się w gimnazjum św. Anny w Brzeżanach, a od 1909 r. w Wyśzej Szkole Lasowej we Lwowie.
Należał do Związku Walki Czynnej ps. „Bielicki”. Ukończył kurs oficerki. Był instruktorem Związku Strzeleckiego w m.in. w Szczercu i Zimnej Wodzie.
Pracował w organizacjach robotniczych PPS.
Od wiosny 1914 r. służył w armii austro-węgierskiej.
W czasie I wojny światowej jako kadet aspirant brał udział w walkach na froncie rosyjskim, rumuńskim i włoskim.
Od 1 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie z bolszewikami. W czerwcu 1921 r. w stopniu ppor. piech. w 52 pp. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W 1921 r. ukończył Wyższą Szkołe Lasową we Lwowie.
W niepodległej Polsce od 1921 r. w Straży Celnej, a od 1928 r. w Straży Granicznej. W 1931 r. posiadał stopień podkomisarza, zaś w 1938 r. komisarza. Mieszkał w Czersku pow. Chojnice (1931).
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Sowietów.
Zamorowany między 24 a 28 czerwca 1941 r. w więzieniu we Lwowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Jest upamiętniony na tablicy z nazwiskami ofiar we Lwowie przy ul. Zamarstynowskiej 18.
„Monitor Polski” 1931, nr 64; Na straży granic Rzeczypospolitej. Wydawnictwo pamiątkowe z okazji X-lecia Straży Granicznej 1928-1938, Warszawa 1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; S. Wiszniewski, Brzeżańczycy przy odbudowie państwa polskiego od 1831 do 1920 r., Lwów 1938.