Urodził się 3 września 1869 r. w Gwoźdźcu koło Kołomyi. Syn Mikołaja i Anny z Orzelskich.
Przed wojną należał do krakowskiego „Sokoła”.
Po wybuchu wojny wstąpił do Legionów, obejmując funkcję adiutanta 2 pp LP. 29 września 1914 r. mianowany por. piech., 13 listopada awansował na kpt. piech. Uczestniczył w kampanii karpackiej. Chory, 20 stycznia 1915 r. opuścił pułk, udając się na leczenie. 24 kwietnia wyznaczony na komendanta stacji LP w Dobranowcach. Od 20 czerwca w Komendzie Grupy LP. Od 18 września do 11 listopada komendant stacji zbornej LP w Budapeszcie. Następnie do 31 lipca 1916 r. sprawował funkcję komendanta Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, po czym służył w Inspektoracie Werbunkowym w Mławie.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Żurawicy. W marcu został uwolniony.
Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Dekretem z 25 maja 1919 r. zatwierdzony w stopniu kpt. piech. i skierowany do DOGen Kraków. W 1920 r. był mjr. piech. Służył w dowództwie 6 i 4 Armii.
Zmarł 30 sierpnia 1920 r. w Warszawie i został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-11.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Żonaty z Karoliną N.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; K. Lenczowski, Pamiętnik kapelana Legionów, Kraków 1989; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” 1931, nr 179; H. Odrowąż-Szukiewicz, Świadkowie wydarzeń 1918-1922, Warszawa 1990; A. Wais, Komenda Placu i Stacji Zbornej Legionów Polskich w Budapeszcie, „Panteon Polski” 1925, nr 12.