Bojownikom niepodległości

Jan Łyczak

(1891-1971)

Urodził się 2 lutego 1891 r. w Borkach Janowskich koło Lwowa.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 11 komp. 2 pp LP. Dostał się do niewoli rosyjskiej. Następnie w 7 komp. 6 pp LP. Ranny 5 lipca 1916 r. w bitwie pod Kościuchnówką. Uzyskał stopień kpr.

Po 1918 r. w WP. Brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Następnie należał do załogi pociągu pancernego „Pionier”. W jej składzie uczestniczył w walkach z bolszewikami. Uczestnik III powstania śląskiego.

W niepodległej Polsce w Straży Celnej. W 1926 r. w stopniu strażnika służył w Placówce SC „Istebna”. Po reorganizacji od 1928 r. w Straży Granicznej. W 1931 r. służył w Cieszynie. Przed 1938 r. awansował na przodownika.

Podczas II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej. Później zesłany w głąb ZSSR. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski został uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR, z którą później przeszedł do Iranu. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.

Po II wojnie światowej zdemobilizowany, osiedlił się w Wlk. Brytanii. Posiadał stopień ppor.

Zmarł 29 sierpnia 1971 r. w Southampton i tam został pochowany.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 156/1931
Źródła

„Monitor Polski” 1931, nr 156; Na straży granic Rzeczypospolitej. Wydawnictwo pamiątkowe z okazji X-lecia Straży Granicznej 1928-1938, Warszawa 1938; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.