Urodził się 8 lutego 1896 r. w Ejszyszkach. Syn Józefa i Anny z Balcewiczów. Brat Stanisława (zob.).
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. W 1921 r. w 1 psap leg. Zweryfikowany jako por. sap. z 1 czerwca 1919 r., służył w baonie chemicznym w Warszawie (1923). Awansowany z dniem 1 lipca 1923 r. na kpt. sap., był oficerem 8 psap. W 1928 r. jako oficer 3 psap odkomenderowany na studia na Politechnice Warszawskiej. Ukończył je, uzyskując dyplom inżyniera. W 1932 r. służył w Wojskowym Instytucie Badań Inżynierii. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. br. panc., wiosną 1939 r. był kierownikiem laboratorium mechaniczno–technicznego Biura Badań Technicznych Broni Pancernych w Warszawie.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” 1933, nr 102; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.