Urodził się 15 lutego 1890 r. w Nisku. Syn Karola i Barbary z Chmielowskich.
Ukończył studia na Wydz. Inżynierii Politechniki Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera.
Należał do Związku Strzeleckiego.
W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionu Wschodniego. Wraz z nim wymaszerował ze Lwowa do Mszany Dolnej.
Po likwidacji legionu w 1915 r. zmobilizowany do armii austro–węgierskiej, walczył na froncie rosyjskim i włoskim. Następnie powrócił do kraju.
Członek POW.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu ppor. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I, a potem służył w sekcji minerskiej oddziału technicznego Naczelnej Komendy Obrony.
Był organizatorem fabryki granatów przy ul. 29 listopada. Awansował na por. Dowodził komp. techniczną Brygady Lwowskiej. Ranny przy próbach granatników.
Brał udział we wszystkich walkach lwowskich w plutonie minerskim, zakładając z bezprzykładnym bohaterstwem cały szereg urządzeń ochronnych przed ważniejszymi pozycjami. W grudniu 1918 roku wysadził w powietrze tor kolejowy pod Krzywczycami na wysokości linii nieprzyjacielskich. W styczniu 1919 roku wysadził całą placówkę nieprzyjacielską w Leśniczówce pod Brzuchowicami i tor kolejowy pod Sichowem i pozakładał tuż pod pozycjami nieprzyjacielskimi cały szereg pól minowych.
Zmarł z ran 9 kwietnia 1919 r. we Lwowie i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa w katakumbach (filar VI).
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Rodziny nie założył.
Dla Ciebie Polsko!, „Panteon Polski” nr 25/1926; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w latach 1918–1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; B. Szwedo, Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 3, Leszno–Tarnobrzeg 2006; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.