Bojownikom niepodległości

Jan Ostachowski

(1890–1940)

Urodził się 24 marca 1890 r. w Sułoszowej pow. Olkusz. Syn Pawała i Marianny (Marii?) z Półtoraków. Brat Józefa (zob.).

Ukończył szkołę miejską w Olkuszu oraz szkołę górniczą w Dąbrowie Górniczej (egzamin zdał w Petersburgu). W latach 1907–1908 pracował w kopalni węgla „Paryż” w Dąbrowie Górniczej. Należał do SDKPiL, potem PPS–Frakcji Rewolucyjnej i Narodowego Związku Robotniczego. W latach 1909–1910 przebywał na kursie w seminarium nauczycielskim. Po jego ukończeniu był nauczycielem dwuklasowej szkoły powszechnej A. Starkiewicza w Dąbrowie Górniczej. W roku 1911 uczył w tamtejszej szkole powszechnej Towarzystwa Francusko–Włoskiego. Od roku 1912 należał do Polskiej Drużyny Strzeleckiej. Ukończył międzyzaborowy kurs podoficerski (instruktorski) we Lwowie (29 czerwca–15 lipca 1912). Organizator 50. osobowego oddziału strzelców w rodzinnej wsi.

Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu sierż. służył w ooddziale karabinów maszynowych nr 2 w 2 Pułku Piechoty II Brygady LP. Ranny 23 lipca 1915 r. pod Rarańczą. Początkowo leczył się w szpitalu w Szatmárnémeti, od początku sierpnia w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Po rekonwalescencji pełnił służbę etapową. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. podjął służbę w Polskiej Sile Zbrojnej. Ukończył szkołę podchorążych. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Modlinie.

W niepodległej Polsce pierwszy polski komendant miasta Modlin. Następnie dowódca komp. oraz instruktor i kierownik Urzędu Gospodarczego w Modlinie. Ppca 1925 r. nodczas wojny z Rosją bolszewicką między innymi pozostawał w służbie informacyjnej 4 Armii w Mińsku Litewskim. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. Służył w 8 pp leg (1923), od 1924 r. w 4 pp leg. Awansowany 1 lia kpt. piech., w latach 1930–1933 był komendantem podokręgu Związku Strzeleckiego w Kielcach (formalnie pozostawał w dyspozycji dowódcy 2 DP Leg do prac PW). W roku 1935 służył w 4 pp leg. Potem przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy. W roku 1938 został posłem na Sejm RP z okręgu wyborczego nr 24 (Kielce), należał do klubu Obozu Zjednoczenia Narodowego.

Podczas II wojny światowej aresztowany przez Niemców. Rozstrzelany 12 kwietnia 1940 r. w Kielcach.

Żonaty z Wandą N.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” 1931, nr 111; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej. Słownik biograficzny t. IV, Warszawa 2009; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.