Urodził się 6 października 1884 r. w w Nienadówce koło Sokołowa Małopolskiego. Syn Michała, rolnika, i Anny z Chorzępów.
W roku 1905 ukończył gimnazjum w Rzeszowie. Podjął naukę w seminarium o. Bernardynów, które opuścił i studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim; ukończył cztery semestry. W roku 1908 powołany do armii austro–węgierskiej. Służył w 40 pp, awansowany do stopnia por. piech.
Podczas I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli. Od 5 lutego 1915 do 20 marca 1918 r. przebywał w obozie jenieckim w Nowosybirsku.
Do niepodległej Polski powrócił w roku 1921. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Był właścicielem młyna, potem też tartaku, we wsi Dulczówka koło Pilzna.
Zmarł 14 października 1961 r.
Żonaty z Jadwigą Sieczkowską (od 1919), syna Zbigniew (6 lipca 1920 – 4 sierpnia 1989), córka Janina (9 lutego 1923 – 14 września 2007) zamężną Pawlus.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1932, nr 167; Nienadówka – moja mała ojczyzna, www.nienadowka.jimdo.com (dostęp 23 II 2018); Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.