Urodził się 15 czerwca 1891 r. w Żelechowie koło Lwowa. Syn Mikołaja i Karoliny z Królickich.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie malarstwo u Stanisława Dębickiego i Józefa Pankiewicza oraz rzeźbę u Konstantego Laszczki. Dyplom uzyskał w 1913 r.
W czasie I wojny światowej od 10 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 4 komp. I baonu 1 pp LP. Chory, leczył się w szpitalu Od 1 stycznia 1916 r. w 1 part LP. Autor licznych portretów legionistów.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej.
W latach 1921-1922 studiował malarstwo dekoracyjne w Paryżu. Artysta malarz, grafik i scenograf. Od 1917 r. był jednym z Ekspresjonistów Polskich (późniejszych Formistów). W 1925 r. należał do założycieli Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”, był współtwórcą i wieloletnim prezesem krakowskiego Zw. Plastyków. Od 1926 r. pracował jako scenograf w Teatrze im. J. Słowackiego.
Podczas II wojny światowej od 1942 r. związany z działającym w Kawiarni Plastyków jawnym Teatrem Lalkowym Brzdąc. W 1944 r. zamieszkał w Warszawie.
Uczestnik powstania warszawskiego. Walczył w baonie AK „Zośka”.
Po wojnie był scenografem w Teatrze Śląskim im. S. Wyspiańskiego, potem w Starym Teatrze w Krakowie (1952-1955) i w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu (1955-1963).
Swoją twórczość prezentował m.in. na indywidualnych wystawach w 1946, 1948 i 1960 r. W trakcie swojej drogi twórczej sięgał po różnorakie style, rozwiązania plastyczne i formalne, techniki malarskie (olej, gwasz, akwarela, tempera) i graficzne, tematykę (akty, studia figuralne i portretowe, martwe natury, pejzaże).
Zmarł 21 marca 1971 r. w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914-1918, Kraków 1999; „Monitor Polski” nr 235/1933.