Bojownikom niepodległości

Jan Stanisław Józef Bartkowski

(1896–1963)

Urodził się 16 grudnia 1896 r. w Nowym Mieście Lubawskim. Syn Maksymiliana i Marii z Ubyszów.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został pozostawiony w służbie czynnej. Zweryfikowany jako por. rez. łączn. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w 3 płączn. Przemianowany na oficera służby stałej (por. łączn. z 1 lipca 1919), w 1924 r. był oficerem 1 płączn. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. łączn., służył w Obozie Szkolnym Wojsk Łączności, a w 1932 r. w Centrum Wyszkolenia Łączności. 1 stycznia 1936 r. awansował na mjr. łączn. Wiosną 1939 r. kierował referatem technicznym w wydz. ogólnym Dowództwa Wojsk Łączności MSWojsk.

Podczas II wojny światowej m.in. pełnił służbę w 2 Korpusie Polskim. Był kwatermistrzem szkoły radiotechnicznej korpusu. Po przybyciu do Wlk. Brytanii i demobilizacji pozostał na emigracji.

Zmarł 23 maja 1963 r. w Blackburn i został pochowany na Cmentarzu Pleasington.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.